ภูเขาไฟอาจเปลี่ยนชีวิตพืชและนำไดโนเสาร์ยักษ์ขึ้น
ซอโรพอดคอยาว ซึ่งเป็นสัตว์ที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยสล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์มีมาบนโลก อาจถูกฟ้าผ่าเข้ามาครอบงำในช่วงยุคจูราสสิก อันเนื่องมาจากการระเบิดของภูเขาไฟขนาดใหญ่ที่เริ่มขึ้นเมื่อประมาณ 184 ล้านปีก่อน วิกฤตการณ์สิ่งแวดล้อมที่ตามมาอาจทำให้ชีวิตพืชเปลี่ยนไปซึ่งทำให้สัตว์กินพืชที่มีฟันที่แข็งแรงและมีฟันที่แข็งแรงมีความได้เปรียบเหนือสัตว์กินพืชชนิดอื่น
การค้นพบนี้มาจากการค้นพบซากดึกดำบรรพ์ใหม่ของซอโรพอด “ของจริง” ที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งในปาตาโกเนียอาร์เจนติน่า ตะกอนที่มีไดโนเสาร์ที่เพิ่งอธิบายใหม่ ขนานนามว่าBagualia albaมีอายุอย่างแม่นยำถึง 179 ล้านปีก่อน นักบรรพชีวินวิทยา Diego Pol จากพิพิธภัณฑ์บรรพชีวินวิทยา Egidio Feruglio ในเมือง Trelew ประเทศอาร์เจนตินา และเพื่อนร่วมงานรายงานในวันที่ 18 พฤศจิกายนในProceedings of the Royal Society B
นักวิจัยพบว่า B. albaมีลักษณะปากโป้งของซอโรพอดที่แท้จริง: ขาใหญ่เหมือนเสา ขนาดใหญ่ คอยาวเมื่อเทียบกับร่างกาย กรามกว้างและแข็งแรง และฟันรูปช้อนขนาดใหญ่เคลือบฟันหนา ยังเป็นที่รู้จักกันในนาม eusauropods เชื้อสายนี้เข้ามาครอบงำจูราสสิกตอนกลางและตอนปลายเมื่อประมาณ 174 ล้านถึง 145 ล้านปีก่อน ( SN: 7/10/18 ) ทำให้เกิดยักษ์ใหญ่ที่น่าเกรงขามเช่นArgentinosaurusและDreadnoughtus schrani ( SN: 6 /9/15 ).
ในช่วงจูราสสิกตอนต้น ระหว่างประมาณ 201 ล้านถึง 174 ล้านปีก่อน โพลกล่าวว่าซอโรพอดที่กินพืชแข่งขันกับสัตว์กินพืชอื่นๆ อีกมาก รวมทั้ง ซอโรพอโดมอร์ฟ ซึ่งเป็นญาติห่างๆ เช่นMussaurus patagonicusที่มีขากรรไกรที่มีพลังน้อยกว่าและคอที่สั้นกว่า ( SN: 5/20 /19 ). สิ่งที่ทำให้ยักษ์ใหญ่ eusauropod สามารถแข่งขันกับสัตว์กินพืชได้นั้นไม่ชัดเจน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะฟอสซิลค่อนข้างน้อยที่สืบเนื่องมาจากการเปลี่ยนแปลงระหว่างยุคจูราสสิกตอนต้นและตอนกลาง
ผู้กระทำผิดคนหนึ่งที่เป็นไปได้คือวิกฤตสิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้นในช่วงปลายยุคจูราสสิกตอนต้น
ซึ่งเป็นตอนของภาวะโลกร้อนและการทำให้เป็นกรดในมหาสมุทรซึ่งนำไปสู่การสูญพันธุ์ของสัตว์หลายชนิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในมหาสมุทร แต่ยังรวมถึงบนบกด้วย ก่อนหน้านี้นักวิทยาศาสตร์ได้แนะนำว่าเหตุการณ์นี้เชื่อมโยงกับการปะทุของภูเขาไฟขนาดใหญ่ในซีกโลกใต้
ชีพจรของภูเขาไฟนั้นอาจนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิตพืชในภูมิภาค จูราสสิคยุคแรกถูกครอบงำด้วยเมล็ดเฟิร์น ปรง และจิงโกะ แต่โดยจูราสสิกตอนกลาง ต้นสนเริ่มงอกงามในสภาพอากาศที่แห้งแล้งและอบอุ่นกว่า ในทางกลับกัน อาจทำให้ชีวิตยากขึ้นสำหรับซอโรโพโดมอร์ฟหลายตัว ซึ่งหายตัวไปจากบันทึกฟอสซิลหลังยุคจูราสสิกตอนต้น
แต่ ผลการศึกษาพบว่า บี. อัลบา ยังมีชีวิตอยู่และดีเมื่อ 179 ล้านปีก่อน ภายหลังจากผลที่ตามมาของภูเขาไฟ โพลและเพื่อนร่วมงานแนะนำว่าบี. อัลบาและยูซอโรพอดอื่นๆ อาจอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมที่สุดที่จะกัดกินใบที่แข็งมากของต้นสน กรามและฟันที่มีพลังพิเศษของพวกมันสามารถเคี้ยวใบเหล่านั้นได้ และความกล้าอันใหญ่โตของพวกมันก็ถูกดัดแปลงมาอย่างดีเพื่อย่อยพืชที่เหนียว ทำให้มันนั่งและหมักได้หลายวัน พลและเพื่อนร่วมงานแนะนำ
การสำรวจฟอสซิลใหม่อย่างระมัดระวังเป็นส่วนสำคัญของปริศนา พอลกล่าว เพราะ “มันเป็นหลักฐานที่ชัดเจนประการแรก [ว่า] ซอโรพอดขนาดใหญ่กลายเป็นสัตว์กินพืชเป็นอาหารหลักในระบบนิเวศบนบกทันทีหลังจากเหตุการณ์ภูเขาไฟครั้งใหญ่”
Paul Barrett นักบรรพชีวินวิทยาจากพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติในลอนดอนกล่าว และความบังเอิญระหว่างอายุของซากดึกดำบรรพ์กับการระเบิดของภูเขาไฟครั้งใหญ่ในภูมิภาคนั้นเป็นเรื่องที่น่าสนใจ เขากล่าวเสริม
แต่เขากล่าวว่า “ฉันต้องการดูหลักฐานเพิ่มเติมอีกเล็กน้อยก่อนที่จะขยายไปสู่เหตุการณ์ระดับโลก” ที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงทั้งวิวัฒนาการของพืชและไดโนเสาร์ แม้ว่านี่จะเป็นซากดึกดำบรรพ์ของซอโรพอดที่แท้จริง แต่เชื่อกันว่าเชื้อสายของซอโรพอดจะย้อนกลับไปอีก 40 ล้านปีในยุคไทรแอสสิกตอนปลาย โดยอิงจากการวิเคราะห์แผนภูมิลำดับวงศ์ตระกูลของสัตว์ และนักวิทยาศาสตร์รู้น้อยมากเกี่ยวกับวิธีที่ซอโรพอดรุ่นก่อนๆ เหล่านั้นอาจได้รับอาหาร หรือแม้แต่ที่ใดในโลกที่พวกเขาอาจอาศัยอยู่ ตัวอย่างเช่น เป็นไปได้ว่าซอโรพอดตัวจริงตัวแรกจะอาศัยอยู่ในสถานที่ซึ่งไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศและดอกไม้
แม้ว่าในตอนนี้ “ผู้เขียนได้เสนอแนวคิดใหม่ที่น่าสนใจ ซึ่งเราสามารถทดสอบกับการค้นพบใหม่ๆ ได้ในอนาคต” บาร์เร็ตต์กล่าว “หากถูกต้อง สิ่งนี้จะช่วยให้เข้าใจถึงความเชื่อมโยงระหว่างวิวัฒนาการของโลก ภูมิอากาศ พืชและสัตว์”สล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์
